۱۳۹۱ آذر ۵, یکشنبه

يادگار 05/09/1391


-          دورزدنِ محدویّت‏ها
            روی سیستم‏عامل آندروید کارمی‏کردم. سیستم‏عامل ارزان و عوام‏پسندی که اصلاً بهش اِرادتی ندارم. برای بروزرَسانی‏اَش، دُچار مشکل شدم. آری، سایت‏های رسمی و فروشگاهی مربوط به گوگل بنابر دلایل سیاسی و مشکلاتی که این روزها بیش‏ازپیش خودش را نشان‏داده‏است، اِجازۀ دسترسی ازطریق کشور ایران را به من نمی‏داد و من مجبور بودم برای برخی کارها، ارتباط مطمئنّی با این اسب چَموش برقرارکنم.
برای هزارمین‏بار تلاش‏کردم و از شیوه‏های متداول استفاده‏کردم امّا ارتباطات موقّتی که باعث‏می‏شد سایت گوگل من را در محدودۀ تحریم‏نبیند، پیایدارنبودند و دربرخی مراحل حسّاس، قطع‏می‏شدند. بازهم شکست را نپذیرفتم و شیوه‏های مختلف را امتحان‏کردم. آخرش هم تونستم به شیوۀ مناسبی دستیابم. آره؛ جوینده، یابنده بُوَد.
وقتی داشتم به تلاشم بطور خستگی‏ناپذیری می‏افزودم، بیادم آمد که همواره باچنین مشکلاتی در تمام عُمرم برخوردکرده‏ام. شعار خوبی برای اینچنین مواقعی دارم که همیشه به «آب» می‏گفتم. یک کوهِ بزرگ را چگونه جابجا می‏کنند؟ سنگ‏ریزه، سنگ‏ریزه!

-          اختراع
مدّتهاست که شیوۀ ویژه‏ای برای تولید مستقیم انرژی الکتریسیته از الکترون‏ها ذهنم را مشغول‏کرده‏است. خدامی‏داند برای تهیّۀ موادّ اوّلیّۀ آزمایشاتم، به‏چه جاهایی سَرزده‏ام. برای تهیّۀ عناصر شیمیّایی همچون «ژرمانیوم» و «سیلیسیوم» درمقیاس بسیار کوچک باید هزینۀ هنگفتی بپردازم. تازه نمی‏دانم برای تهیّۀ وسایل آزمایشگاهی چقدرباید هزینه‏کنم؟ به دانشگاه‏شیراز هم سَری‏زدم. برای استفاده از امکانات آزمایشگاهی آنجا، بایستی بایک استاد، پروژه را دنبال‏کنم. در دانشگاه خودم یعنی دانشگاه پیام‏نور واحد شیراز که دارای آزمایشگاه خوبی بود نیز درآن زمان که آنجا مشغول تحصیل بودم، از دو استاد بگونه‏ای که به اصلِ شیوه‏ای که در ذهن دارم پی‏نبرند، چیزهایی پُرسیدم. خیلی عجیب بود. هردو استاد نتوانستند پاسخی به من بدهند. حتّی هنگامیکه فرضیّۀ خودم را نیز بصورت محدود به آنها گفتم بازهم نتوانستد آنرا ردّ یا تأییدکنند! وقتیکه متوجّه‏شدم که دوّمین استاد نیز نمی‏تواند این فرضیّه را ردّ یا تأییدکند، دریافتم که احتمالاً من اوّلین‏نفری هستم که به این موضوع توجّه‏کرده‏است و بهمین دلیل تصمیم‏گرفتم که آنرا همچنان مخفی‏نگه‏دارم. آخه موضوع بمراتب بیشتر از تولید مستقیم انرژی الکتریکی از الکترون است زیرا چنانچه این روش عملی‏باشد و توسعه‏داده‏شود، منجربه آزادشدن انرژی فوق‏العادّه زیادی خواهدشد که استفادۀ نظامی و ضدّبشریّت از آن دور از انتظارنمی‏باشد.
یادم افتاد به مرحوم «نوبل». اون بندۀ خدا هنگامیکه دینامیت را ساخت، تصوّرمی‏کرد که بااستفاده از آن به استخراج معادن خواهندپرداخت و در مواردی همچون راه‏سازی جهت رفاه حال بشریّت استفاده‏های خوب و خوبتری از آن خواهدشد. بندۀ خدا هنگامیکه اطّلاع یافت که از دینامیت در درگیری‏ها استفاده‏شده‏است، غش‏کرد. آخرش هم وصیّت‏کرد که هرساله جایزۀ صلحی بنام‏خودش برای افرادی که درراه صلح، دوستی و علم قدم‏های اساسی برداشته‏اند، از ثروت زیاد خودش اختصاص‏یابد.
او مُرد، جایزه‏اش را همه‏ساله طیّ مراسم باشکوهی عرضه‏کردند ولی همواره دینامیت در مسیر کُشت و کشتار و اقدامات ضدّبشری استفاده‏شد.

-          رازی در «آب»
شاید بهترین‏کسی که می‏تواند به انگیزۀ اصلی پروژۀ تولید زیاد و مستقیم انرژی الکتریکی از الکترون پی‏ببَرد، «آب» باشد. آری، همان عنصر الکتریکی بنام اِل.ای.دی که همگان آن را می‏شناسند، برای ما مفهوم‏های دیگری نیز دارد! باید به ذلالی آب بود تا به این اَصرار پی‏بُرد. آه آبِ عزیزم...... نشانه‏هایت همه‏جا هست. هرجا که اثری از تو باشد، قلبم تندتر می‏تپد تا شاید متوجّۀ این ذلالِ نامرئی بشوم. بی‏شکّ تو همیشه بهترین مسیر را بسوی آزادی و اقیانوس می‏یابی. من نیز آنجا خواهم‏بود. این گفته از کیست؟
»If there is a wish,there is a way…«