اندرون از طعام خالیدار..... تا در او، نور معرفت بینی
چرا شاعر حکیم، سعدی، برای اشاره به شکم، از ضمیر اشارهی او، بجای ضمیر اشارهی آن، استفادهکردهاست؟!
شکم، یک عضو است و نه یک انسان یا فرد.
حکمتِ حکیم، برچهمبنایی بودهاست که شکم را، همچون صاحبِ شکم، صاحب روح انسانی دانستهاست؟
🤔