چرا شاعر حکیم، سعدی، برای اشاره به شکم، از ضمیر اشاره‌ی او، بجای ضمیر اشاره‌ی آن، استفاده‌کرده‌است؟!
شکم، یک عضو است و نه یک انسان یا فرد.
حکمتِ حکیم، برچه‌مبنایی بوده‌است که شکم را، همچون صاحبِ شکم، صاحب روح انسانی دانسته‌است؟
🤔
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر