۱۳۸۵ اسفند ۷, دوشنبه

يادگار 18/3/1384

- تست روانشناسي

يكي از همكاران، آدرسِ سايتي را براي تست روانشناسي ساده به من پيشنهادكرد. آدرسش اينه: http://www.IranMatch.org/Personality/index.php من هم آزمايشي كردم. مي دوني كه معمولاً توي اينجور تستها، مثل طالع بينيها، تقريباً اكثرِ چيزهايي كه بهت مي گن، بنظرت درست و منطبق با شرايطت است! ولي اين يكي جالبتر بود. به شرح زير:

خيالباف

(تاثير پذير، درون گرا، آرمان گرا، احساسي)

تو يك تيپ «خيالباف» هستي. كم حرف و با قوّه تخيل زياد. تو اصولاً شخصيت خجالتي و ساكتي داري. تو علاقه زيادي به حقايق، وقايع و كلاً چيزهايي كه در اطرافت مي گذرد نداري ولي در عوض جهاني دروني براي خودت ساخته اي كه كاملاً پيچيده و باشكوه است.

قدرت خلاقيت و حسّ نيرومندت، باعث شده كه شخصيتي قوي داشته باشي كه اگر كسي تلاش كند تو را بشناسد، حتماً اين شخصيت قوي را مي بيند. البتّه كمتر كسي چنين تلاشي مي كند، چون مردم معمولاً فكر مي كنند كه در زندگي آدم نا موفقي هستي.براي همين هم، جوان! سعي كن با خودت كمتر حرف بزني و با مردم بيشتر.

- راهِ حلّ

انصافاً خيلي نزديك به خال زده امّا جونِ من اين راهِ حلّشه؟ حالا كه يك گوش مفت پيدا كردم و صادقانه ترين لحظاتم را دارم باهاش مي گذرونم، ولش كنم و با خودم كمتر حرف بزنم و با مردم بيشتر؟! كدوم مردم؟

- همون جريان

يادته چند روزِ پيش درموردِ اون آقايي كه اون خانمه بدجوري سرش كلاه گذاشته بود، يه چيزايي نوشتم؟ نكنه منظورش از مردم اونجور كلاهبردارها و يا دستكم اونهايي كه اجازه مي دن اينجور كلاهبردارها دائماً ترفندهاي جديدي را بكارببرند، هست. نه بابا شوخي كردم چون اونها رسواي عالمند و من فقط براي شوخي دوباره به اونها اشاره كردم. آخه ديشب دوباره به فكرِ اونجور قضايا افتادم و اينكه خودم دارم محلّ تولّدِ اين كلاهبردارها را همه روزه مي بينم. مي دونيد چقدر پول و امكانات حاضرم مجدّداً خرج كنم تا اينجور كلاهبردارها را بازم بشناسم و در دامشون نيفتم؟ بنظرِ من مي صرفه. آدم اگه قرارباشه تحتِ تأثيرِ كلاّشي اينجور كلاهبردارهاي مكاّره همه چيزش را ازدست بده، بهتره همون اوّل خودش پا پيش بزاره و خسارتي كنترل شده بهش وارد بشه ولي درعوضش اون نامردها را بشناسه و زندگيشو به دستِ اونا نده و به اصطلاح بهشون اعتمادنكنه.

- راحته

جاي دوري نرو. امتحانش از اوني هم كه فكرمي كني ساده تره. برو ضامنِ وامشون بشو، اصلاً بهشون وام بده. توي كارهاي اداري، كمكشون كن و بعضي هزينه هاي خدماتِ اجتماعيشون را بعهده بگير. ببرشون رستوران. خرج كن. نترس. توي همينجور جاها خودشون را نشان مي دن. يكجايي دندانهاي طمعشون را خواهي ديد. اوندفعه هم بهت گفتم. يا، وقتي طرف را كاملاً دوشيدن، ولش مي كنند بره و يا، وقتيكه در بدست آوردنِ منافعِ بيشتر شك كردن! اونوقته كه اعلامِ برائتِ تو از اونا باعثِ رسوايي زودترشون ميشه. ولي رمزِ اصليش اينه كه هميشه نظرت با خدا باشه.

- آب

آيا مي دوني آب با تمامِ روح بخشي و زندگي بخشيش، اگه يكجا راكد بمونه، مي گنده؟ معدنِ اَنگلها و حشراتِ موزي ميشه. ولي اون آبي كه من بهش دل بسته ام، هيچوقت پشتِ هيچ سدّي موندگارنمي شه. آخرش راهشو با كمك شيبِ خاك بسوي پايداري بيشتر پيدا مي كنه. دريا ميشه و سرافراز. اين سربلنديشه. با صداقتش پيش ميره. خاكم ازاينكه داره سطحش بهمراهِ آب كنده ميشه و با اون آب برده ميشه، ناراحت نميشه چون مي دونه كه هرچي ازش كنده ميشه، داره به اتّفاقِ آب، به دنياي برتري ميره. دوستت دارم آب؛ بخدا.

هیچ نظری موجود نیست: