۱۳۸۵ اسفند ۹, چهارشنبه

يادگار 28/08/1385

- سلامتی

ذکات فطره، ذکاتی است بخاطر سلامتی. بخاطر اینکه خدای بزرگ به ما سلامتی عطاکرد تا سال دیگری فرصت جبران بیابیم. من بازهم امسال ذکات فطره را آنطور که دوست داشتم، همچون سالهای پیشین دادم. آری، آنطور که فکرمی کنم صحیح تر است. شاید خیلیها مبلغی که من پرداختم را بسیار زیاد از حدّ می پنداشتند امّا من معتقد بودم؛ یقین داشتم که این محاسبه درست است و نه آنچه که غالب مردم درنظرمی گیرند.

امسال همچون دو سال پیشین، ذکات فطرۀ آب را هم ادا کردم. آری آب! آب بالاتر از سلامتی است. او باعث و منشإ سلامتی من است. چه دور باشد و چه نزدیک. او از هزاران سال پیش مرا زنده نگاه داشته است و تا هزاران سالِ دیگر نیز زندگیم، وجودم و همه چیزم در گروِ عشقِ خداییم به او است. آری، آب. همان آبی که در گامبالینیهای ماهِ زیبا همواره با من است و آخرین لحظاتِ زندگیم را با گرمایش که به قلبم می تاباند، حفظ کرده است. خدایا، تا کی؟ آب را به من برگردان. با همان عزّت بلکه بیشتر. با همان زلالی و روشنایی. با همان کوله بار ادبیّات و مفاهیمِ غنیّ ذهنی و معرفتی. با همان اصالت. دوستت دارم آب. تو می دانی. تو می دانی.

هیچ نظری موجود نیست: