- انصراف
هرچند در يك واحد دانشگاهي بزرگ با هزاران دانشجو تحصيل مي كنم و معدّلم هم شده
- بالِ پرواز
خيلي قشنگ از رضا اشعاري ديدم و عجيب به دلم نشست:
تو جادّه عابري نيست، كوچِ مسافري نيست چراغِ شعرِ نابي، تو دست شاعري نيست
زخميه بالِ پرواز، حنجره هاي آواز دلم گرفته تنگه، اَبري آسمونهاست
كاشكي يكي بخونه، يه شعرِ عاشقونه تو كوچه نور بپاشه، چشم سپيده وا شه
بايد سفر كنم از، اين شب غم گرفته از شبِ سرما زده، ديگه دلم گرفته
خورشيدخانم دوباره، روي كدوم حصاره؟ شباي بي ستاره، چرا سحر نداره؟ چــــــرا سحر نداره؟
مي خوام چراغ راه شم، چشم سپيده باشم از غربت ماه بگم، تو كوچه نور بپاشم
مي خوام يه فصلِ تازه از منو تو بسازم با عشقِ تو به قلبِ، شبهاي غم بتازم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر